Anne en Wim op reis

Rond half 4 komen we aan in Mindo. Dit kleine stadje ligt in het nevelwoud ten Westen van Quito op 1300m hoogte. Onze lodge ligt 4km boven het dorpje tussen de Mindo rivier en het woud. Om er te geraken moeten we met een “tarabita”, een soort manueel horizontaal kabelkarretje over de rivier: Fun!

De lodge bestaat uit 6 cabañas en 1 grote open, met een rieten dak overdekte, gemeenschappelijke ruimte, die langs alle kanten uitkijkt op het groen: zalig hier! Samen met een sympathiek Brits koppel zijn wij de enige gasten momenteel; het is hier dus zalig rustig. De superenthousiaste Gabriel is de natuurgids van de lodge. Hij gaat onmiddellijk op zoek naar kleurrijke vogels, waaronder 2 soorten toekans, die we van op het terras spotten. We zien ook een agoeti rondlopen in de tuin.

’s Morgens voor het ontbijt doen we aan vogelspotten met Gabriel van op het terras. Na het ontbijt wandelen we naar de teleferico, die ons omhoog voert boven het nevelwoud. Vanop een uitkijktoren spotten we nog wat kleurrijke vogels. Dan wandelen we verder naar een grote gemotoriseerde tarabita, die ons nog een nevelwoud vallei overbrengt. Vanaf daar trekken we naar verschillende watervallen. We zien weer vele vogels en zelfs een slang die op kikkers jaagt. Na een late lunch luieren we wat op het terras en genieten van het uitzicht. In de late namiddag gaat het hard regenen, waardoor onze nachtwandeling niet kan doorgaan.

De volgende morgen staan we al om 5u klaar aan de tarabita om naar de cock of the rock lek te gaan. Elke ochtend oefenen de felrood gekleurde mannetjes namelijk hun balsdans voor het vrouwtje. Het is een zonnige dag, en in de verte zien we Pichincha vulkaan met een laagje sneeuw. Als bonus krijgen we ook nog een koppel kleurrijke quetzals te zien. We stoppen nog aan een kolibrie voederplaats, waar het letterlijk krioelt van deze vinnige kleurrijke vogeltjes; er zitten wel 15 verschillende soorten. Na een laat ontbijt bezoeken we de grote vlindertuin van Mindo, die aan de overkant van de lodge gelegen is. We zijn op het perfecte uur om een aantal poppen te zien uitkomen.

Na alweer een lekkere lunch wandelen we met Gabriel naar het dorpje beneden, waar we een chocolade tour doen. De beste chocolade ter wereld vind je natuurlijk in België, maar de beste cacaobonen komen uit Ecuador. Interessant dus om wat meer te weten te komen over de bron van onze lekkernij. Het hele proces van vrucht over het drogen en roosteren van de bonen wordt gedemonstreerd, waarbij we zelf een handje mogen toesteken. En we mogen ook véél proeven. Afsluiten deden we met een yummie brownie met 100% cacao. Mmmm!

Deze avond kan de avondwandeling wel doorgaan, maar er valt weer wat regen, dus zien niet veel. We zien wel een potoo (een reuzennachtzwaluw) langs de kant van de rivier.

Onze laatste ochtend in dit paradijsje, doen we weer wat vogelspotten met Gabriel voor het ontbijt en doen daarna een wandeling over één van de trails op het domein van de lodge. We zien weer kleurrijke vogels, zoals de motmot. We zijn net op tijd terug om Dave en Jasmin, het Britse koppel, uit te zwaaien. Wijzelf genieten nog tot 15u van deze heerlijke plek, voor ook wij terug naar de realiteit moeten vertrekken.