Anne en Wim op reis

Vandaag staat een lange rit op het programma naar de Ngoro Ngoro krater. Onderweg hebben we nog een paar mooie zichten op de vulkaan Ol Doinyo Lengai. Tegen de middag komen we aan in de Ngoro Ngoro Conservation area, vanwaar we de kraterrand oprijden. Op een uitzichtspunt krijgen we een goed idee van de omvang van de krater. We zien beneden een kudde buffels als kleine bewegende stipjes.

De kraterrand bevind zich op meer dan 2000 meter hoogte en is begroeid met een weelderig groen bos. Gezien dit een Conservation area is, is het aan de Masai toegelaten hier te wonen en hun kuddes te laten grazen. Na een picknicklunch pikken we een gewapende ranger op en gaan met hem op pad voor een wandeling langs de kraterrand. Na een uurtje wandelen komen we aan een ander schitterend uitzicht over de krater. We kunnen echter niet verder vanwege de rook. De Masai zijn stukken land aan het afbranden, zodat er vers gras kan groeien met de komende regens. We bellen Aniny om ons elders te komen oppikken, waardoor onze tocht ietsje wordt ingekort.

We overnachten in het Agnata Kamp boven op de kraterrand, waar het al snel serieus begint af te koelen, een groot contrast met Lake Natron. Terug in onze tent na het diner blijken ze warme kruiken in ons bed gestoken te hebben. Dat komt hier goed van pas. Bij het licht van de zaklamp van de begeleider van het kamp zien we dat er buffels in de buurt zijn. Als we later wat aan het lezen zijn kunnen we de beesten horen grazen. Ze zijn blijkbaar wat slechtziend, want er lopen er tegen de stormtouwen van onze tent, waardoor die een beetje heen en weer schudt. Maar ze is gelukkig heel stevig en staat bovendien op een platform.

Om 7u ’s morgens dalen we al af in de krater, een hoogteverschil van 600m. Na nog geen 10 minuten beneden in de krater, komen we 2 volwassenen mannetjesleeuwen tegen, indrukwekkende verschijningen! Er staan tientallen andere safari voertuigen naar het spektakel te kijken, een beetje veel eigenlijk.

Boven de grote kudde gnoes verderop krioelt het van de zwaluwen, net libellen boven een poel. Er zitten ook veel vogels, waaronder pelikanen, grote flamingo’s en de prachtige kroonkraanvogel. Op de oever van het meer zien we nijlpaarden met een jong. Uit het hoge gras komen twee leeuwen gelopen, een vrouwtje en een jong mannetje, waarschijnlijk moeder en zoon. Deze keer hebben we de show voor ons alleen. We komen nog 2 gevlekte hyena’s tegen en gaan op zoek naar de zwarte neushoorn, maar die laat zich niet zien.

We rijden terug de kraterrand over en zetten koers richting Serengeti. Maar eerst slaan we af naar de Olduvai kloof, een plek waar men overblijfselen heeft gevonden van verschillende hominiden, onze over-voorouders, tot wel 1,8 miljoen jaar geleden. We gaan naar het uitzichtspunt over de kloof kijken en bezoeken het interessante museum.

Na de middag rijden we de zuidelijke Serengeti vlakte in, waar binnenkort de grote kuddes zullen neerstrijken. Die zijn onderweg van uit de Masai Mara in Kenia. De eerste regens van de voorbije dagen zorgen voor vers gras, hetgeen deze periodieke migratie op gang brengt.

We rijden door naar Centraal Serengeti, waar ons verblijf van de komende 3 dagen zich bevindt, het Tortilis Serengeti Camp. Onderweg zien we al grote aantallen zebra’s en gnoes, wat aangeeft dat de kuddes aan het arriveren zijn. Vlak naast de weg heeft een leeuwin een gnoe gedood, waar ze zich samen met haar jongen aan tegoed doet. En da’s niet alles, vlakbij zien we nog 2 andere groepjes leeuwen met prooi. Het is een tijd van overvloed voor alle beesten! Daarna doen we snel ons dak toe, want het begint hard te regenen. Gelukkig is het weer droog als we in het kamp aankomen. Het voltallige personeel staat on op te wachten met een swingend welkomstlied.