19 tot 22 nov – Maipu, Mendoza – leven als god in Argentina
22-11-2011 11:42 pm 2011 Argentinië, Op reisMet onze Chevy Corsa rijden we vandaag meer dan 400km verder naar het noorden, naar Maipu bij Mendoza. De weg is vrij goed en we vorderen snel, zodat we besluiten nog een ommetje te doen langs Tupungato in de Valle de Uco. Het is echter weer helemaal bewolkt, dus van de vulkaan Tupungato en de bergen er rond is er niets te zien. We zien wel al de eerste wijngaarden, want hier begint de wijnstreek van Mendoza.
Na de lunch rijden we verder naar Maipu, waar we gaan logeren in Posada Cavieres: een schitterende plek midden in de wijngaarden, waar we hartelijk ontvangen worden door Hans, een ex-collega en Alina, zijn Argentijnse echtgenote. Ondertussen is het zonnetje er weer door gekomen, dus we zien het hier helemaal zitten voor de komende 3 dagen. ’s Avonds gaan we een heerlijke forel eten bij Club Tapiz.
De volgende morgen vertrekken we na een lekker ontbijt richting Parque Natural Villavicentio. Het weer ziet er beter uit, dus we hopen op een mooi uitzicht op de Aconcagua, de hoogste berg van Zuid Amerika. We klimmen met ons autootje tot 3000 meter, maar helaas zijn er weer veel wolken opgekomen. Onderweg is het landschap toch indrukwekkend en komen we een hele kudde guanaco’s tegen net naast de weg. Op het hoogste punt besluiten we in de auto (buiten waait een ijskoude wind) onze picknick op te eten. Plotseling komt er een opening in de wolken en krijgen we uitzicht op de hoge toppen van de Andes. De Aconcagua blijft echter verstopt achter de wolken.
De afdaling richting Uspallata is prachtig; langs de weg zien we schitterende rotsformaties met vele kleuren. Jean Jacques Anaud nam hier Seven Years in Tibet op, omdat het landschap hem zo aan de Tibetaanse hoogvlakten deed denken.
Aan de possada genieten we nog van een lekker wit wijntje op het terras (de zon is weer helemaal terug) en klinken op een mooie dag.
Op maandag besluiten we het rustig aan te doen en een paar bodega’s in Maipu te bezoeken. De eerste is van de familie Cecchin, een volledig organisch bedrijf. We krijgen een zeer uitgebreide en interessante rondleiding en mogen uiteraard ook proeven: lekker! Daarna gaan we lunchen op een terrasje tussen de wijngaarden bij Bodega Di Tomasso, een van de oudste uit de streek. Na het bezoek aan de bodega zelf, besluiten we dat het tijd is om iets niet-alcoholisch te proberen : we gaan een olijfoliefabriekje bezoeken. Hier proeven we lekkere olijfolie, maar ook tapenades, chocolade en likeurtjes (toch weer alcohol ;-).
Terug in de possada luieren we nog wat in de aangename tuin. Dan is het tijd voor een echte Argentijnse asado : we kijken hoe Hans het vuur aan steekt en helpen bij het snijden van de groentjes.
Het wordt een heel gezellige avond met verukkelijk Argentijns vlees, een lekkere wijn van Cavieres zelf en aangenaam gezelschap.
Op onze laatste dag in Mendoza besluiten we terug richting Tupungato te rijden : het is nu helder weer en we genieten van de schitterende uitzichten. Op aanraden van Hans rijden we door tot aan Bodega Salentein: een bodega met een moderne architectuur, veel moderne kunst en een indrukwekkend uitzicht op de Andes. Een zeer goede tip en een prachtige afsluiter van drie dagen Mendoza. Nu een nachtje bussen naar onze laatste bestemming : Buenos Aires.