Anne en Wim op reis

Vandaag staat een dagje stappen op het programma, meer bepaald door het platteland boven Nyaungshwe.
Als we het stadje binnenvaren merken we dat hier toch wel veel toeristen bijeen zitten; wij zijn precies de enigen die in die richting varen. Onze gids Huana pikt ons op aan een klein zijkanaaltje en dan gaan we op pad. Vlakbij de markt komen we ineens het einde van een bonte stoet tegen. Onze gids legt uit dat dit een jaarlijkse giftenprocessie van de dorpelingen voor de monniken is. We spoeden ons naar de andere kant van het dorp om de hele stoet aan ons voorbij te zien trekken : kleurrijke “bomen” behangen met kado’s voor de monniken : je kunt het zo gek niet bedenken: van tandenborstels, dekens, handdoeken tot zelfs frigo’s. Op elke kar staat een bordje met de naam van de gulle gever: familie X, school Y, hotel Z, firma A, … Rondom wordt muziek gemaakt en dansjes uitgevoerd. Leuk om te zien en mee te maken.
Daarna nemen we een tuktuk naar het begin van de wandeling. Het is vandaag bloedheet en we zijn blij dat we dit stukje niet door de brandende zon moeten stappen. We wandelen door een teakplantage en onze gids weet vanalles te vertellen over de kruiden en gewassen die we tegenkomen : kurkuma, dragonfruit, tamarinde, …
We wandelen door dorpjes en bezoeken een schooltje voor 6 tot 10 jarigen. Het valt op dat er vooral jongens op de schoolbanken zitten; hier op het platteland is een opleiding voor de meisjes blijkbaar niet zo belangrijk.
‘S middags lunchen we bij onze gids thuis : heerlijk verse gestoomde vis uit het meer met verse kruiden, een tomatenslaatje en gebakken rijst met groentjes : een koninklijke maaltijd! Jammer dat we er geen glaasje van onze volgende bestemming bij kunnen drinken : de Red Mountain Estate : jawel een wijnbouwer! Plots wandelen we nl tussen de wijngaarden met op de achtergrond het meer. We proeven er vier soorten : Sauvignon blanc, Syrah/tempranillo, een rosé en een late oogst, wellicht Muscat. Niet slecht; de wijnmaker is dan ook een Fransman.
Tegen een uur of 4 komen we terug aan onze boot; de dreigende onweerslucht lijkt van de bergen nu naar het meer af te zakken; hopelijk raken we droog tot aan het hotel. Niet dus; onderweg begint het te regenen, dus de paraplu’s in de boot komen goed van pas. Gelukkig dat het zo laat pas begint te regenen, zo hebben we er toch niet te veel last van gehad.