Anne en Wim op reis

Koekoek, koekoek! Elke oversteekplaats aan een verkeerslicht in Japan heeft hier zijn eigen koekoek. En onder ons hotelraam op de zevende verdieping bevindt zich een verkeerslicht. Vermits wij graag wat frisse lucht hebben ’s nachts hebben we ons raam open laten staan. Maar verdorie wat een vervelende vogel: om gek van te worden!

Enfin, vanmorgen staat Uji op het programma, een stadje op 40 minuten treinen van Kyoto en tevens de stad die bekend staat om zijn groene Japanse thee van hoge kwaliteit. De belangrijkste bezienswaardigheid is de Bjodo-in tempel met zijn beroemde fenikshal. Deze dateert nog uit de Heian periode (1053), één van de enige nog overblijvende uit dat tijdperk. De hal staat midden in een grote vijver en heeft een grondplan dat op een feniks lijkt. Ter bescherming van dit erfgoed worden slechts 50 bezoekers per keer toegelaten. In de hal staat een beeld van een Boeddha, dat uit één cederboom vervaardigd werd. Ook hangen er nog 52 fijn gebeeldhouwde Bodhisattvas. De poorten zouden ook mooi beschilderd zijn, maar dat is niet meer zo goed zichtbaar. In het museum vlakbij hangen replica’s, zodat je je kan voorstellen hoe het er destijds uitgezien moet hebben. We genieten nog van de mooie tuin en gaan een Matcha thee drinken (van Uji thee) in het moderne theehuis.

Onderweg terug naar het station eten we koude sobanoedels in een lokaal restaurantje. Er zijn er zelfs groene, op smaak gebracht met Matcha thee.

We nemen dan de trein terug richting Kyoto en stappen uit in Fushimi-Inari. Hier bevinden zich de beroemde torii: duizenden oranje poortjes waaronder je helemaal tot boven naar de top van de berg van het domein kan klimmen. Dit is een typisch Shinto heiligdom. Noriko, een vriendelijke mevrouw, spreekt ons aan en vraagt of ze ons mag gidsen in het onderste gedeelte, waar er een aantal religieuze gebouwen staan. Ze vertelt ons meer over wat Shinto is en wat de specifieke gebruiken zijn. De meeste Japanners combineren Shinto, een natuurgodsdienst, met boeddhisme. Het wordt een zeer interessante rondleiding. Daarna beginnen we aan de beklimming. De talloze poortjes werden daar neergezet in opdracht (vaak van bedrijven) om hiermee geluk in de business te verkrijgen. Vele echt grote bedrijven hebben vaak hun eigen Inari, waar ze hun eigen poortjes plaatsen, dus die heel grote vind je hier niet. Het is een serieuze klim naar de top. Onderweg komen we vele stenen vosjes tegen, de symbolische beschermers van het heiligdom. Helemaal boven is er weer een schrijn, waar er duidelijk ook sake geofferd wordt (dat ruik je). Op de terugweg genieten we in de namiddagzon van een fris drankje: dat hadden we wel verdiend!