Anne en Wim op reis

Prachtig weer deze ochtend : het ontbijt wordt dan ook geserveerd op onze gezellige patio met zicht op de tropische tuin: zalig begin van de dag!

Na het ontbijt gaan we eerst boodschappen doen in de Spar. We slaan een grote voorraad water in, wat zeker geen overbodige luxe is met het warme weer. Daarna gaan we op pad.

De eerste stop is de “Pinnacle”, een rechtopstaande zuil in het midden van de Canyon. Vandaar gaat het naar “God’s window”, een uitzichtspunt, waar je ook een korte wandeling kan maken door een stukje regenwoud. Via de niet zo spectaculaire “Wonderview” rijden we verder naar de mooie Lisbon watervallen.

We lunchen’s middags op een prachtige plek in een mini Canyon : de “Potluck Boskombuis”. Hier geraken we via een gravelweg een paar honderd meter van de hoofdbaan. Onder een grote rots heeft men hier een open lucht keuken geïnstalleerd, waar typisch Zuid-Afrikaanse gerechten bereid worden. We eten een lekker gekruide boerewors en potsjiekos. En het uitzicht krijgen we er gratis bij.

Na de middag gaat het crescendo : eerst de schitterende Bourke’s Luck Potholes, waar vele Afrikaanse families blijkbaar hun zaterdag doorbrengen met een braai (=bbq) en het hoogtepunt zijn dan de “3 rondavels”; drie rotsformaties op een rij, die elk  de vorm van een Afrikaanse hut lijken te hebben. Het late namiddaglicht geeft de Canyon trouwens een mooie gloed.

Terug in Graskop reserveren we bij The Glass House; een restaurant met typisch Zuid-Afrikaanse keuken. Dat zal smaken na een goed gevulde dag. Morgen vertrekken we richting Krugerpark, waar we de Olifants wildernesstrail gaan doen.

Pinnacle

Bourke’s Luck Potholes

Blyde Rivier Canyon en Three Rondavels

Na een lange tocht zijn we in Graskop aangenomen.

We vertrokken gisteren om 15u in Antwerpen met chauffeur Raf om om 18u20 onze vlucht naar Istanbul te nemen. We vliegen immers met Turkish Airlines. In Istanbul komen we en uur later aan dan voorzien en vertrekken we ook een uur later. Geen nood: dat heet Erdogan-tijd. 🙂 In Turkije zijn het immers weldra verkiezingen, en dus heeft dit heerschap besloten de wintertijd twee weken later dan de rest van de wereld in te voeren. Gevolg: niemand in Turkije weet nog juist hoe laat het nu eigenlijk wel is, zeker op het nachtelijke uur dat we er even vertoeven.

In Johannesburg zijn de uren gelukkig wel terug normaal en rond de middag pikken we er onze huurauto op: een zilvergrijze Chevy Cruze, handig want dat is een halve Opel, en bovendien staan pinkers en ruitenwisser aan de juiste kant. Dat was 7 jaar gelegen bij onze Toyota Corolla anders.

We verlaten Johannesburg over de N12 en N4 snelwegen tot in Belfast, waar we de scenic route nemen over Dullstroom, de Long Tom-pas en Sabie naar Graskop. We komen net voor donker aan.

Het appartement daar we betrekken is schitterend en we kunnen er vanavond extra van genieten want we hebben barbecue op de kamer. Na de lunch vanmiddag te hebben overgeslagen smaakt dit geweldig bij een flesje cabernet-sauvignon uit Namaqua land. Als afsluiter komt er een ijsje met warme chocoladesaus… Mmmmmmmm