Anne en Wim op reis

Tijdens de busrit naar Kampong Cham zitten we tussen een heleboel vriendelijke mensen in het busje. Ze deelden namelijk de lokale lekkernijen met ons: bamboeschors gevuld met sticky rice in kokosmelk en soja(?)bonen. Aan de smaak te oordelen zat er ook wel wat suiker in.

Vroeger dan verwacht komen we aan in Kampong Cham, maar toch hebben we niet genoeg tijd voor een fietstochtje op het nabijgelegen eilandje in de Mekong. We wandelen dan maar op en neer de dijk langs de rivier. Op de markt kunnen we de gebraden spinnen die hier de specialiteit zijn niet vinden. Allicht omdat we wat laat zijn en de meeste stalletjes al sluiten. Langs de Mekong komt ’s avonds de lokale bevolking wat vertier zoeken in sport en spel.

Het Mekong hotel is gigantisch op verschillende manieren: gigantisch vriendelijk personeel, gigantische gangen, gigantisch ongezellig… Ze helpen ons in een handomdraai aan de nodige bustickets naar Kampong Thom voor de volgende dag, zodat we met gerust gemoed kunnen gaan eten in de Lazy Mekong Daze. De herhaaldelijke stroomuitval die we de hele avond ondervinden is volgens de Britse eigenaar van het restaurant te wijten aan de niet-geslaagde opstart van een nieuwe krachtcentrale. We eten Lak Lok (of zo), een Cambodjaanse steak.