Anne en Wim op reis

We verlaten het schitterende CampCatta in de Tsaranoro-vallei nabij Andringitra richting westen. Via de poort van het grote zuiden (een gigantisch rotsmassief) rijden we naar Ranohira. De laatste 80 km gaan over een plateau dat compleet platgebrand werd om plaats te maken voor de veeteelt, maar erg veel zeboe’s zien we er niet. In Ranohira checken we in bij Chez Alice, in een bungalow met uitzicht op de rotsen van het Isalo NP. Voor het avondeten gaan we de zonsondergang bekijken doorheen het venster van Isalo: een gat in de rotsen… ’t Is eerder lachen met de andere toeristen die zich verdringen om op de juiste plaats te staan tegen het ultieme moment, vooral als dan net een wolk de zaak strategisch komt verpesten. 😀

De poort naar het grote zuiden

Zeboekuddes op weg naar Ranohira

Wachten op de ondergaande zon, Isalo

Venster van Isalo (achterkant)

De volgende dag staat de grote wandeling op het programma: we gaan met gids Zozoly een hele dag stappen door het park. Dit houdt in: pootje baden in twee poeltjes met waterval, en prachtige canyons in en uit klimmen. We zien in de groene dieptes van de canyons ook veel wildlife: met stip noemen we de paradijsvliegenvanger, een endemische rotslijster en een familie Red Fronted Brown Lemurs (in Ranomafana zagen we die al maar toen waren het maar pluchen bolletjes die hoog in de bomen schuilden voor de regen) die zich te goed doen aan de vruchten van een boom aan de lunchplaats. We verlaten het park net op tijd om een fikse regenbui te vermijden.

Isalo

Pachypodium

Isalo

Isalo

Paradijs Vliegenvanger

Kameleon in Isalo

Redfronted Brown Lemur

Na zo een dag smaakt de rum arrangé waarmee we de avond afsluiten bij Chez Alice des te meer.