22-23/11: Bigodi Swamp en Queen Elizabeth nationaal park deel 1

2018 Oeganda, Op reis Geen reactie

Om 7u gaan we op pad met lokale gids Peter en aspirant gids Chris. We gaan een wandeling maken in het nabijgelegen moeras “Bigodi Swamp”. Onderweg zien we al vele vogels, waaronder de kanarie, en hier niet in een kooitje weliswaar. In het moeras zelf zitten verschillende soorten aapjes, waarvan we drie soorten kunnen spotten: de rode colobusaapjes, zwart-witte colobusaapjes en de roodstaart apen. Hoog in een boom zit ook nog een koppel toerako’s.

Voor de lunch hebben we nog wat tijd om te relaxen en dan gaan we op pad richting Queen Elizabeth nationaal park. We rijden langs een aantal van de honderden kratermeren in deze streek. Zo dalen we terug af richting savanne en komen we aan in Queen Elizabeth nationaal park, het tweede grootste van Uganda. De Marafiki lodge bevindt zich net buiten het park op een heuvel die uitkijkt over het Georges Meer. Onderweg zien we hier en daar schamele strooien hutjes. Hierin wonen Congolezen die het geweld in Oost-Congo ontvlucht zijn. Ze werken voor een habbekrats op de katoenvelden. We zijn hier namelijk vlakbij een belangrijke verbindingsweg naar Congo. Er passeren dan ook continu zwaar geladen trucks met goederen voor over de grens. In de lodge wordt ons uitgelegd dat we ’s avonds en ’s nachts regelmatig lawaai van richting het meer zullen horen. Dat zijn de locals die met vuur en het slaan op potten en pannen de olifanten van de katoenvelden proberen te verjagen. Die zijn namelijk verzot op deze plant en verlaten daarom vaak na zonsondergang het park.

Het eten in deze lodge is best lekker; niet de inspiratieloze vlees-aardappelen of rijst-met een beetje groenten. We zetten ons achteraf nog even aan het kampvuur met zicht op het meer onder de volle maan.

De volgende ochtend staat een wandeling in de Kyambura kloof op het programma. Blijkbaar zitten hier ook chimpansees, maar je hebt maar 50% kans ze te zien. We gaan op pad met Ruth, een vrouwelijke ranger en een groepje bestaande uit 4 Tjechen en hun gids en een sympathiek Brits koppel. De Tjechen spreken nauwelijks Engels, dus die gids is echt wel nodig. Het wordt een mooie wandeling door een groene kloof midden in de savanne, maar de chimpansees laten zich jammer genoeg niet zien, laat staan horen.

’s Middags eten we onze lunch op met zicht op de kloof. Daarna rijden we naar een lodge aan het Georges Meer waar we een bootsafari gaan doen op het natuurlijke kanaal tussen Lake Georges en Lake Edward, het vroegere Lake Mobutu dat op de grens met Congo ligt. De safari is schitterend: we zien een grote groep olifanten een bad en een stofbad nemen, buffels, kob en uiteraard veel nijlpaarden. En dat allemaal op één plaats; prachtig! Verderop een grote concentratie aan watervogels, waaronder zelfs witte pelikanen. Tegen dat we aan het andere meer komen blijken we motorpech te hebben. We dienen dan over te stappen op een kleiner bootje dat ons veilig terug naar de vertrekplaats brengt.

Op de terugweg naar de lodge steekt er als kers op de taart nog een luipaard de weg over. Het is een mannetje, want een stuk groter dan het vorige luipaard dat we zagen. Een mooie afsluiter! Bij een rode maan en een lekkere curry genieten we na van deze mooie dag.