31-10-2007
Wim
2007 Cambodja, Op reis
Geen reactie
Tijdens de busrit naar Kampong Cham zitten we tussen een heleboel vriendelijke mensen in het busje. Ze deelden namelijk de lokale lekkernijen met ons: bamboeschors gevuld met sticky rice in kokosmelk en soja(?)bonen. Aan de smaak te oordelen zat er ook wel wat suiker in.
Vroeger dan verwacht komen we aan in Kampong Cham, maar toch hebben we niet genoeg tijd voor een fietstochtje op het nabijgelegen eilandje in de Mekong. We wandelen dan maar op en neer de dijk langs de rivier. Op de markt kunnen we de gebraden spinnen die hier de specialiteit zijn niet vinden. Allicht omdat we wat laat zijn en de meeste stalletjes al sluiten. Langs de Mekong komt ’s avonds de lokale bevolking wat vertier zoeken in sport en spel.
Het Mekong hotel is gigantisch op verschillende manieren: gigantisch vriendelijk personeel, gigantische gangen, gigantisch ongezellig… Ze helpen ons in een handomdraai aan de nodige bustickets naar Kampong Thom voor de volgende dag, zodat we met gerust gemoed kunnen gaan eten in de Lazy Mekong Daze. De herhaaldelijke stroomuitval die we de hele avond ondervinden is volgens de Britse eigenaar van het restaurant te wijten aan de niet-geslaagde opstart van een nieuwe krachtcentrale. We eten Lak Lok (of zo), een Cambodjaanse steak.
30-10-2007
Anne
2007 Cambodja, Op reis
Geen reactie
De derde nacht in Ban Lung begint het rond vier uur ’s nachts te regenen om slechts de volgende dag op de middag te stoppen. Onze trekking valt dus letterlijk in het water, dus dan maar de tijd genomen om onze leesachterstand wat in te halen en wat macro’s te schieten…
Na de middag werd het dan toch droog, zodat we op eigen houtje nog een wandeling konden maken naar een minderhedendorpje in de buurt. Het was leuk om de mensen bezig te zien in hun dagdagelijkse werkzaamheden…
29-10-2007
Anne
2007 Cambodja, Op reis
Geen reactie
De volgende dag staat Voen Sai op het programma : een tocht van 1 1/2 u met de jeep op alweer een heel hobbelige weg. Onze gids, Lin, een sympathieke Khmer van 28 (wat oud is voor een Cambodjaan, zegt hij ook zelf), regelt voor ons een bootje naar een dorp van de Tom Puon minderheid. Na een 3 kwartier in de brandende zon kwamen we aan bij het dorp. Er was nog volop een feest aan de gang naar aanleiding van de laatste begrafenis van 2 dagen geleden: de dorpelingen zaten vrolijk rijstwijn te drinken. Eerst gaan we dan ook het kerkhof bezoeken; hier zien we imposante graven met vóór elk graf twee beelden die de overledenen moeten voortellen. Naar gewoonte had de dorpsoudste zijn graf al zelf gebouwd en zijn doodskist al klaargezet onder zijn hutje: rare jongens die Tom Puon!
Na een lekker middagmaal in Voen Sai, vertrekken we terug met het bootje naar een dorpje op de andere oever, waar al 200 jaar een Chinese gemeenschap woont. Dit kan je goed zien, want elk huisje heeft onderaan wel een winkeltje!
Op de terugweg stoppen we nog even aan de kleurrijke markt van Ban Lung waar de minderheden hun waar aan de man komen brengen. Wim breekt er meteen het ijs met zijn fototoestel, waarna de sfeer er heel vrolijk wordt.
28-10-2007
Anne
2007 Cambodja, Op reis
Geen reactie
De eerste dag hadden we besloten om het rustig aan te doen. Zalig ontbijten in de schitterende lodge (helemaal in de natuur) en dan op ’t gemak een wandeling maken; eerst naar de uitkijkplatforms rond de lodge en dan naar het Yaklom meer; volgens sommigen het resultaat van een inslag van een meteoor.
27-10-2007
Anne
2007 Cambodja, Op reis
Geen reactie
Heeeeeeel vroeg uit de veren om het busje naar het noordoosten, de provincie Rattanakiri (Yaklom Hill Lodge, Ban Lung) te nemen. Blijkt dat wij de enige niet locals zijn op dit busje. Een dikke Cambodjaan blijkt ook een beetje Engels te kunnen, en neemt ons daarmee een beetje onder zijn vleugels een beetje onder zijn hoede. Voor de rest bleek deze meneer zowat de hele bus te entertainen en daartussen nog eens continu met zn GSM in de weer te zijn.
De reis verliep voorspoedig (de weg viel zelfs redelijk goed mee), tot :
1. We niet ver van Ban Lung een platte band hadden.
2. Weer wat verder (het was al donker) de achterklep openvloog en één van onze rugzakken er uit vloog. Wim is er toen samen met twee Cambodjanen als een haas achtergelopen; en heeft hem toen ook gevonden. Hij mocht hem wel absoluut niet zelf terugdragen!
3. Onderweg met de jeep naar de lodge een vrachtwagen de (zeer slechte) weg ( te vergelijken met de weg naar Rara Avis, Costa Rica) versperde, zodat we er niet langskonden. De jeep heeft dan uiteindelijk de vrachtwagen losgetrokken (!), zodat we eindelijk in de lodge aankwamen waar we van een welverdiend Ankor bier konden genieten!
Ons jungle avontuur kon beginnen…
