Anne en Wim op reis

Vanmorgen regent het lichtjes. Het ontbijt van Gran Lago is niet ter plaatse, maar in een comedor aan de Malecon met zicht op de San Juan rivier. Op het plein is het een drukte van jewelste: de voorbereiding van een groot feest dit weekend. Maar dat zullen wij niet meemaken, want dan zijn we al in het natuurgebied Los Guatuzos. Je kan dit enkel bereiken met de publieke boot vanuit San Carlos. Deze zou om 9u vertrekken, maar uiteindelijk varen we pas na 10u uit. De boot zit goed vol, alleen maar locals; wij zijn de enige toeristen. Ook een heleboel goederen moeten mee, tot stoelen toe. Halverwege stoppen we aan een eilandje op het meer, waar je vissoep en frisdrank kan kopen. We besluiten wijselijk te passen voor de soep. 😏 We varen dan de Río Papaturro op, geen sinecure voor de boot, want deze rivier is niet zo breed en lijkt ook niet zo diep. In de bomen zien we al wat leguanen en een aap. Welkom in het regenwoud! We logeren in Cabañas Caiman in het dorpje Papaturro bij Aillen en Armando, een ervaren gids. Onze verblijfplaats langs de rivier is eenvoudig maar comfortabel. Vermits het vanavond droog zou blijven, spreken we met Armando af om na het avondeten een avondtoer met de boot te doen. We wandelen wat rond in het kleine jungledorpje en drinken een frisse Cola bij het lokale winkeltje, dat ook een terrasje heeft. Een gids van het Ecocentro wijst ons een kleurrijke trogon (een vogel) in een boom. Aillen heeft voor het avondeten een lekkere vis uit het meer klaar gemaakt en achteraf krijgen we een stukje organische chocolade uit de streek. Daarna gaan we in het donker met Armando’s boot op weg op de Papaturro rivier. We zien vele ijsvogels, grote hagedissen, een luiaard, kaaimannen, reuzegrote padden en kikkers en een agouti die snel wegspurt. We krijgen onderweg wel een fikse tropische bui over ons heen, zodat Armando snel een zeil boven onze boot diende te spannen. Gelukkig was dit snel over, zodat we verder konden genieten van onze trip.

We hebben zaterdagmorgen met Armando afgesproken om al vroeg op pad te gaan. Om 5.30u heeft Aillen een kop koffie en thee voor ons klaar staan en dan zijn we weg. Eerst met de boot. Onderweg zien we drie soorten apen: brulapen, capucijnapen en spidermonkey. Een beetje verderop ook nog een vrij actieve luiaard (hij is blijkbaar aan het ontbijten) en nog veel meer. Na een tijdje leggen we aan en keren we te voet door het regenwoud terug. Armando toont ons allerlei spinnetjes, kleurrijke kikkertjes, orchideeën en bromelia’s. Het laatste stukje lopen we door de landbouwgronden van het dorpje: maïs, bonen en cacao. Grappig, de cacaovrucht blijkt rechtstreeks aan de stam van de boom te groeien en niet aan de takken. In de namiddag relaxen we wat aan ons hutje en slaan de jungle rondom ons gade : een Kaaiman aan de kant van het water voor onze hut en later ook nog een zonnebadende schildpad. Ook de brulapen laten van zich horen. Om 15u vertrekken we met Armando en zijn neefje Martín met de boot richting de monding van de Papaturro op zoek naar vogels en leguanen. Onderweg krijgen we nog eens een tropische bui over ons heen; het wordt al een gewoonte. Gelukkig duren deze nooit lang. We zien weer een heleboel. We varen ook een prachtig moerasgebied in waar we honderden migrerende eenden zien. Als we dicht bij de monding bomen vol leguanen passeren, laat de ene na de andere zich met een grote plons in het water vallen. We varen een klein stukje het meer op en zien in de verte nog eens de contouren van Ometepe met zijn vulkanen en de Solentiname archipel. Het is zo goed als donker als we weer bij de Cabañas Caiman aankomen. Aillen is druk bezig met het klaarmaken van ons avondeten. We blijven nog wat napraten en Armando komt nog met een huismedicijn op de proppen voor Anne’s hoest (een souvenier van de airco in de luchthaven van Ometepe); Flor De Caña rum vermengd met honing; baat het niet, dan was het toch lekker! 😉

Op zondag vertrekken we na het ontbijt met Armando en Martín met de boot richting de grens met Costa Rica. Het stuk van de Papaturro richting de grens loopt door een soort overstroomd weidegebied waar de zeboekoeien opschrikken als we langs varen. Een grappig zicht die koeien tussen het hoge gras in het water. Naast aapjes die zich te goed doen aan bananen, zien we ook een grote schildpad en een paar kleurrijke vogels. Na de siësta besluiten we een wandeling te maken naar het volgende dorpje. We wandelen tussen velden en oerwoud en zien nog een heleboel apen : brullende brulapen en dartele spidermonkeys. We horen ook duizenden kikkertjes, maar krijgen ze jammer genoeg niet te zien. Omdat het hier toch heel snel donker wordt keren we vóór we aan het dorpje komen al terug en drinken nog een frisse Cola op het terrasje van het winkeltje. Los Guatuzos was zeker een geslaagde etappe van onze reis!