Anne en Wim op reis

In 40 minuten rijden we van Stone Town naar het Fumba schiereiland. Dit ligt aan de Menai Baai, een beschermd marinereservaat. We logeren in de Fumba Beach lodge, een tropisch paradijsje aan het strand. Vanuit onze grote hut in het weelderige groen kijken we uit over de oceaan. De kleine elephant shrew, een soort van grote spitsmuis op hoge poten met een slurfje, scharrelt rond in het struikgewas. Als je ze wil zien moet je wel stil zijn, want ze zijn heel schuchter. Bij zonsondergang klimmen we in de grote baobab, waar men een platform heeft gemonteerd van waar je het schouwspel van het einde van de dag kan bewonderen. We zien de vissers van het nabije dorpje uitvaren. Als we terugkomen van het diner, spotten we bushbabies (galago’s) in de bomen rond onze hut.

Zanzibar is het kruideneiland. Een bezoek aan een spicefarm mag dus niet ontbreken. Volgens onze gids spreken we beter van een spice garden, want het is een soort demonstratietuin waar we ontdekken hoe verschillende kruiden (kruidnagel, peper, kurkuma, kaneel, kardemom, nootmuskaat, …) en tropisch fruit (jackfruit, papaya, ananas, mango, …) groeien. Een interessante wandeling die eindigt met een lokale lunch waar uiteraard vele van deze kruiden in verwerkt zijn: lekker!

Als we terug aan onze hut komen zit er een troep blue mokeys in de bomen rondom. Het zijn echte deugnieten, want als we even niet kijken is er eentje dat naar binnen glipt om een zakje suiker te stelen. Dat was waarschijnlijk niet de eerste keer, want hij wist precies waar hij moest zijn. In de namiddag lezen en zwemmen we wat en tegen zonsondergang vatten we post in de baobab met een fris Tanzaniaans pintje.

In Stone Town, het oude stadsgedeelte van Zanzibar stad, logeren we in het Emerson Spice Hotel, een schitterende koopmanswoning uit de tijd van de kruidenhandel. Het is er niet druk, dus we krijgen een upgrade naar een suite, een gigantische kamer met 2 balkons, vernoemd naar Katherine Hepburn, die hier echter nooit verbleef. En gelukkig is er ook airco, want het is hier tropisch heet. Op het dak van het hotel is een rooftop restaurant gespecialiseerd in vis, heel verzorgd en superlekker! Onze meest culinaire ervaring in Tanzania.

De volgende ochtend gaan we de oude stad ontdekken met een gids. We lopen door de smalle straatjes naar de versmarkt; een zeer levendige markt, waar de inwoners van Zanzibar stad hun inkopen doen; van geurige kruiden, groenten (o.a. gigantische avocados, meer dan dubbel zo groot dan bij ons), tropisch fruit, verse vis tot dode en levende kippen. Onze gids zegt dat hij liever een levende kip meeneemt, want hij eet ook graag de andere onderdelen van het beest (poten, …). Ernaast is er een winkeltje dat ook kippen verkoopt, maar dit zijn ingevroren exemplaren die uit Brazilië worden ingevoerd en die veel goedkoper zijn dan de inlandse kippen, de wereld op zijn kop… Maar volgens onze gids is de smaak navenant.

We bezoeken daarna de oude slavenmarkt. Hiervan blijven alleen de kelders over, waar vroeger de slaven werden ondergebracht alvorens ze werden verhandeld, als koopwaar dicht bij elkaar in benauwende omstandigheden. Een beeldhouwwerk van een Scandinavische kunstenaar moet de herinnering aan wat zich hier afspeelde in stand houden. Op de plaats waar vroeger zweepslagen werden gegeven staat nu een anglicaanse kerk. Een interessant museum vertelt de geschiedenis van de slavenhandel in Zanzibar.

Onze wandeling leidt ons nog langs verschillende historische gebouwen, zoals de douanepost, het huis der wonderen ( het vroege paleis van de sultan) én het geboortehuis van Freddy Mercury. Vele gebouwen worden echter gerenoveerd, waardoor ze niet te bezoeken zijn. De Faradhani tuinen aan de oceaan, zorgen voor wat afkoeling.

We lunchen bij het water in het Freddy Mercury Café, maar we hebben hier geen muziek van Queen gehoord… 😉 Daarna wandelen we nog wat door Stone Town, ondermeer langs het huis van de bekende slavenhandelaar Tipu Tip, maar ook dit wordt gerenoveerd momenteel. Via het mooie oude dispensarium banen we ons een weg door de massa, die staat aan te schuiven om de ferry naar het vasteland te nemen ( duurtijd 7u, met de catamaran slechts 1,5u). Voorbij de ferry terminal komen we bij de vismijn, waar de vissers hun verse vangst proberen te slijten.

’s Avonds eten we in het rooftop restaurant van de buren, wat eenvoudiger, maar ook lekker.