Anne en Wim op reis

Deze dagen staan in teken van de tijger! Die we niet te zien krijgen… Maar niet getreurd, het is hier anders ook wel super!!

In Khem Villas is het even wennen. We worden er immers vorstelijk ontvangen door Mittal, de gastvrouw van de lodge die ons in geuren en kleuren uitlegt hoe alles er aan toegaat.

Welkom in Khem Villas

Mittal toont ons een python uit de tuin

Zo ziet de typische dag eruit: om 6u opstaan met koffie, thee en koekjes, om dan vanaf 6u45 met de gypsy het NP in te rijden. Daar krijg je een sector toegewezen (er zijn er een 8-tal om de bezoekers wat te spreiden en de natuur zo minder te belasten) waar de driver en gids naar de tijgers beginnen te speuren. Veel tiger food krijg je te zien: Sambarherten, Chittalherten, Nilgai-antilopen, wilde zwijnen, apen, … De eekhoorntjes, pauwen, krokodillen behoren dan weer niet tot het menu van Shere Kahn (remember jungle book? 😉 ). Tijdens de rit verorberen we het onbijtpakketje (sandwiches met kaas en tomaatjes en wat water) dat we van het hotel meekregen. Na enkele uurtjes (in ons geval vruchteloos) te hebben rondgezocht keren we terug naar de lodge voor het echte uitgebreide ontbijtbuffet.

Middenin het park: Ranthambore fort

Sambar hert

Chittal herten

Daarna relaxen aan de vijver van het hotel, en om 13u gaan lunchen. Internationale lunch, dwz voor de enige keer tijdens onze reis geen echt Indisch eten, maar wel heel lekker en met een Indisch accent…  Vanaf 14u15 vertrekt dan de namiddagrit volgens hetzelfde stramien als de ochtendrit maar dan enkel met twee flesjes water… Om 18u ben je terug en is het tijd voor een deugddoende warme regendouche en daaropvolgende apero aan het kampvuur onder een duizenden sterren tellende nachtelijke hemel. Avondeten is heerlijk Indisch uit de tuin van het hotel.

Boek lezen aan de vijver van Khem Villas

Ijsvogel

Amaai, genieten hebben we hier gedaan!! En dat we geen tijger te zien kregen raakt onze koude kleren niet, we zagen veel en hebben deugd gehad van onze verblijf bij Khem Villas. Veel beter zo in de natuur dan in de naburige stad hoor!

Anderhalve dag duurt het sprookje, en dan vangen we om 11u de rit aan naar Orchha door mooi kleurrijk platteland, maar wel slechte wegen. Pappu heeft zijn strepen verdiend als we ’s avonds net na donker aamkomen. Gelukkig moesten we niet stoppen onderweg omdat we een lekker lunchpakket van Khem Villas meekregen.

Langs de baan

Langs de baan

Als we opstaan merken we een heel zwak zonnetje : effe goed onze ogen uitwrijven, maar het is echt waar : de zon is daar!

Van Udaipur rijden we door de heuvels naar Chittorgarh, het Fort van de Mewar dynastie voor ze naar Udaipur uitweken. Het fort werd nl. zo vaak belegerd en verslagen, dat de Maharana van Mewar uiteindelijk het hazepad koos.

Het fort zelf bestaat vooral uit ruines, maar de setting en de Victory toren zijn zeer de moeite. Het zonnetje is ondertussen helemaal terug, zodat ook de aapjes die het fort bevolken heel uitbundig rond stoeien.

Victory Tower, Chittorgarh

Languren stoeien tussen de ruïnes, Chittorgarh

Met de aapjes op de foto, Chittorgarh

Van Chittorgarh gaat het dan verder naar Bundi, waar het jammer genoeg terug begint te druppelen als we aankomen. Hierdoor kunnen de festiviteiten van het Bundifestival spijtig genoeg niet doorgaan. Maar ja, we hadden dit ook niet echt gepland.

We genieten van een diner in het restaurant van ons hotel, Nawal Sagar Palace. Dit hotel wordt gerund door een heel vriendelijke familie, die het oude paleisje helemaal zelf renoveerde. De eigenaar vertelde ons dat het vroeger via een geheime gang verbonden was met het eigenlijke paleis.

Bundi

De volgende morgen staan we op met een dikke mist. Maar al gauw blijkt het zonnetje er door te breken!

We gaan eerst op stap door het kleurrijke centrum van Bundi naar de stepwells. Deze diepe bronnen zijn echt indrukwekkend. Jammer genoeg worden ze nogal overgelaten aan de duiven.

Een marching band treft voorbereidingen voor een huwelijkfeest, Bundi

Step Well, Bundi

Waterverkoper, Bundi

Daarna gaan we op weg naar het paleis. Dit is niet heel uitgebreid maar er zijn wel prachtige muurschilderingen : de mooiste die we tijdens onze reis al zagen.

Fresco in het paleis van Bundi

We sluiten ons mooie bezoek aan Bundi af met een lunch in ons hotel met zicht op het meer en dan weer “en route” naar het Nationale Park van Ranthambore, onze laatste stop in Rajasthan.

Pappu kuist de wagen iedere dag

Wanneer we wakker worden in Udaipur, blijkt de regen nog steeds met bakken uit de lucht te vallen. We trekken dan maar onze regenjassen aan en gaan op pad. Het blijkt niet makkelijk te zijn structuur te vinden in het stratenpatroon van Udaipur; dus na wat door de straatjes gedwaald te hebben, hebben we absoluut geen idee meer waar we zijn. Gelukkig, kan een vriendelijke man ons terug op de goede weg naar het paleis zetten.

We nemen ruim onze tijd om dit mooie paleis te bezoeken met een audiogids, want van ons geplande boottochtje op het meer zal toch niks in huis komen.

City Palace, Udaipur

Udaipur is normaal gezien een “romantische” stad, zo aan die twee meren, maar de regen is toch wel de spelbreker. We laten dit echter niet aan ons hart komen, en gaan ons na het bezoek aan het paleis verwarmen met een lekkere warme chocomelk bij Cafe Edelweiss vlakbij ons hotel.

’s Avonds genieten we nog van een lekker diner met verse vis in het restaurant van ons hotel.

Pichola meer, Udaipur

In tegenstelling tot onze plannen vertrekken we na 1 overnachting al uit Jodhpur. Niet omdat het er ons niet aanstaat, maar omdat we alles de dag eerder al zagen, en omdat we op deze manier de volgende dagen een makkelijker programma hebben. Niet dat we dit zelf verzonnen, het voorstel komt van Pappu.

Dus rijden we nu al naar Ranakpur waar we in Hotel Roopam inchecken. Het ligt middenin de natuur, en dat maakt het een aangename afwisseling na al het stadsgedruis van de voorbije dagen. Eerst moeten we wel twee busladingen Duitse toeristen laten voorgaan aan het middagbuffet. Gelukkig verblijven die hier niet, we zijn zelfs de enige gasten buiten een “obscure” Indier in pijama. ’s Namiddags gaat het naar de Jain-tempels van Ranakpur. Die zijn magnifiek!! Vooral de grootste van de drie is een schouwspel van beeldhouwwerk in prachtig wit marmer. De vele toeristen nemen we erbij, maar foto’s nemen is wel iets lastiger en vergt veel geduld. De twee kleinere tempels zijn in schril contrast haast leeg als we er ook even gaan kijken…

Jain tempel, Ranakpur

Jain tempel, Ranakpur

Jain tempel, Ranakpur

Terug in ons hotel genieten we van de rust in ’t midden van de natuur, en wandelen we even naar het nabijgelegen kunstmatige meertje met een lokaal jongentje dat een cent wil bijverdienen.

De volgende dag regent het!! 🙁 We rijden bijna 2 uur voor we in het op de kaart dichtbij lijkende Kumbalgarh toekomen. Een indrukwekkend fort in en al even indrukwekkende setting. Zelfs in het trieste weer kunnen we dat vaststellen. We dwalen er rond en ontdekken enkele kamers met olifantenfriezen.

Kumbalgarh Fort

Kumbalgarh Fort

Van het platteland dat ook de moeite lijkt, zien we door het regengordijn niet veel. Lunchen doen we in de auto met de paratha’s die Pappu ons haalde.

Zo komen we in de regen in Udaipur aan. Om de dag toch nog mooi te doen eindigen regelde Pappu ons hier een verrassing: een suite aan gunstprijs. Hotel Pichola Haveli hield een kamer voor ons vrij met zich op het meer en het city palace. We zitten er de rest van de dag uit in het mooie leeshoekje.

De kamer die veel goed maakt, Hotel Pichola Haveli, Udaipur

Voor ’t avondeten gaan we nog een luchtje scheppen en botsen we op een kleurrijke trouwstoet die we een tijdje gadeslagen…

Gasten op een huwelijk verlaten de receptie, Udaipur

We hebben ’s morgens al vroeg afgesproken, want vandaag heeft Pappu ons een echt Indisch ontbijt beloofd. We zijn benieuwd. Het ontbijt bestaat uit Paratha’s (gevulde chapatti’s met kaas of bloemkool) met dal of linzencurry. Het smaakt echt lekker en is niet te pikant…

Na het ontbijt zetten we verder koers naar Jodhpur. Eerst houden we halt aan het Fort dat boven de stad torent. Het is zeer heet, maar dat komt goed uit, want we zijn allebei snipverkouden. Het paleis is weer helemaal anders dan dat van Jaisalmer; we lopen er ruim twee en een half uur in rond. Achteraf eten we in het Palace Cafe nog samosa’s.

Merhangarh Fort, Jodhpur

Merhangahr Fort, Jodhpur

Na een bezoekje aan het mausoleum van de Maharajas (het plaatselijke Taj Mahal) rijden we de nauwe straatjes van de oude stad in. We nemen onze intrek in Krishna Prakash Heritage Haveli; een doolhof van een hotel, maar met een schitterend zicht op het verlichte fort vanop het dakterras. Bij valavond lopen we nog tot aan de markt bij de oude klokkentoren, waar we op de kruidenmarkt een lekkere (en in onze toestand deugddoende) saffraanthee aangeboden kregen (neen, we zijn er niet ziek van geworden 😉 ).

Kruidenwinkels, Jodhpur