Anne en Wim op reis

Vandaag hebben we een rit van bijna 4 uur voor de boeg van Okayama tot in Tokyo. In het station kopen we ons een bentobox voor de lunch. Onderweg zien we een aantal plaatsen die we bezochten terug voorbij flitsen: Himeji, Kyoto, …

In Tokyo vinden we ons hotel deze keer direct terug; het is een voordeel dat we hier al eens geweest zijn. We besluiten nog een wandelingetje te maken in de wijk Harajuku vlakbij: hier komen de fashionistas van Tokyo shoppen. De fagshipstores van de grote merken (Gucci, Vuitton, Delvaux, Armani, …) hebben allen hun speciale architectuur. In Cat street zitten de kleinere merken en lokale Japanse alternatieve designers. We geven onze ogen de kost en genieten ervan onze benen te strekken na de lange treinrit.

We lopen nog naar het busstation om tickets te kopen voor de bus richting Mount Fuji morgen. Dineren doen we op de 52ste verdieping van één van de wolkenkrabbers aan de Metropolitan building: boterzachte Kobe steak en Fugu (kogelvis): lekker!

Eigenlijk stond er vandaag de fietsroute over de Kibivlakte op het programma, maar het is vannacht beginnen regenen en het zou ten vroegste ’s middags stoppen. Geen goed idee om te gaan fietsen dus. Over naar plan B dan maar. We nemen ruim onze tijd voor het ontbijt en trekken dan naar het station waar we de lokale trein naar Kurashiki nemen. Het is nog hard aan het regenen als we daar aankomen, dus besluiten we het Ohara museum te bezoeken. Een museum in het begin van de 20ste eeuw opgericht door een lokale textielmagnaat, met hulp van de Japanse artist Kojima Torajiro. De collectie bestaat grotendeels uit Westerse kunst van ondermeer El Greco, Cézanne, Monet, Picasso en Matisse. Maar er is ook een annex met Japanse kunst van het begin van de 20ste eeuw tot nu. Na de lunch begint het eindelijk op te klaren en kunnen we met het bezoek van de historische straatjes van Kurashiki beginnen. Door het oude Bikan kwartier loopt een pittoresk kanaal waarlangs vele historische woonhuizen en opslagplaatsen liggen. Het is gelukkig niet te druk, wellicht dankzij de regen van vanmorgen. We wandelen ook een beboste heuvel op waar een groot Shinto schrijn gelegen is en bovendien een 300 à 500 jaar oude wisteria staat. In de zomer als deze in bloei staat moet dit prachtig zijn, maar nu stelt dit niet veel voor.

We bezoeken ook nog een oude koopmanswoning uit 1796 van de Ohashi familie. Deze geeft een goed beeld van hoe de aristocratie indertijd leefde.

Terug in Okayama volgen we weer één van de suggesties van het hotel en gaan eten aan de overkant van het kanaal in een visrestaurant/izakaya “Hachimonji”. Alweer zijn we de enige buitenlanders en alweer verbaast men zich erover hoe we dit gevonden hebben. De kaart is zeer uitgebreid, maar in het Japans, maar ze hebben een klein kaartje met een aantal met de hand geschreven zaken, zoals sushi, sashimi en tempura. Weeral zeer lekker en het zijn bovendien ontzettend vriendelijke mensen.

Vandaag staat tuin nummer drie van de top 3 van Japanse toptuinen op het programma : die van Okayama. We nemen een trein vroeger dan voorzien in Takamatsu, zodat we vóór de middag nog een wandeling rond het kasteel van Okayama kunnen maken. Ook dit kasteel werd volledig heropgebouwd na de verwoesting tijdens de oorlog. Het is volledig zwart, zodat het ook ” ravenkasteel” wordt genoemd. we lunchen in een klein restaurantje met uitzicht op de Asahi rivier aan de ingang van de Korakuen tuin.

De tuin is weer helemaal anders dan de vorige. Deze heeft veel meer open ruimte, zodat je mooie vergezichten krijgt. Er is zelfs een kleine theeplantage en een rijstveld. We drinken een Matcha thee en genieten van het prachtige uitzicht over één van de vijvers met visserspaviljoen. Achteraf wandelen we ook nog eens rond het park, dat op een eiland in de rivier ligt. Het weer is vandaag zalig, dus dit is echt genieten!

’s Avonds pikken we een restaurantje uit de suggestielijst van het hotel. Als we binnen komen blijkt het eentalig Japans te zijn, dus vrezen we dat we niet binnen zullen mogen. Maar oef, we krijgen een plaats aan de eettoog. Een vriendelijke dame die aan het andere eind van de toog zit, vraagt hoe wij dit gevonden hebben, want dit is toch wel het beste restaurant van Okayama. En inderdaad alle gerechten zijn absoluut heerlijk. De chef zoekt voor ons met zijn smartphone alles op in het Engels en schrijft dit over op een blad papier, dat hij ons toont telkens er een nieuw gerecht wordt opgediend. Geweldig! We worden na de lekkere maaltijd uitvoerig bedankt voor onze komst en krijgen ook nog wat kadootjes mee. Een memorabele avond!

Vanmorgen nemen we onze tijd, want de boot naar Takamatsu vertrekt pas om 11.30u. We genieten van een uitgebreid ontbijt en het mooie uitzicht op de zee.

Na een boottocht van een klein uurtje leggen we aan in Takamatsu, de hoofdstad van het eiland Shikoku. We logeren vlakbij de haven, dus droppen onze bagage en gaan op pad naar de Ritsurin tuin, één van de drie mooiste tuinen van Japan en ook de grootste. Hier nog bijna geen herfstkleuren, maar wel honderden kunstig gesnoeide pijnbomen. Het lijken wel bonsai bomen in het groot; prachtig! Er is veel volk, want het is zondag en dit is blijkbaar een populaire gezinsuitstap. In de tuin bevinden zich nog 6 vijvers, heuveltjes en bruggen en ook verschillende oude theehuizen. We willen een Matcha gaan drinken in het grote theehuis, maar mogen niet binnen, want het is blijkbaar gesloten vandaag. Er staat wel nergens een bordje dat het gesloten is. We horen een gids vertellen dat er een maandelijkse theeceremonie aan de gang is. We zien van op afstand inderdaad verschillende vrouwen in kimono af en aan lopen met kommen thee.

De tuin is een stuk groter dan de vorige tuinen die we bezochten; de zon is dus alweer serieus gezakt tegen dat we rond zijn (rond 16u). We keren terug naar ons hotel waar we in onze kamer met zeezicht een theetje drinken met de zoetigheden die we vanuit Naoshima meekregen (die konden we gisteren niet meer op na het diner, maar waren wel inbegrepen in het menu).

We dineren in een lokaal restaurantje, waar je in aparte “hokjes” zit, afgescheiden door rijstpapieren schuifdeuren. Bestellen doe je via een tablet. Heel handig om taalproblemen te vermijden. We slagen er toch in om verwarring te zaaien, waardoor onze tempura bestelling dubbel op de rekening staat. Gelukkig doen ze hier niet moeilijk en wordt dit bij het afrekenen netjes terug afgetrokken. Achteraf wandelen we onder de sterrenhemel de pier op richting de rode vuurtoren. Hier hebben we een mooi zicht op de lichtjes van de stad.

We moeten vanmorgen al om 6.55u de bus terug naar Hiroshima nemen. Geen tijd voor ontbijt dus. Maar door de vroege start zijn we extra vroeg terug in de stad, zodat er voldoende tijd is om in een koffiebar te ontbijten én een vroegere trein naar Okayama te nemen. We gaan naar het boekingskantoor van Japan Rail (JR) om onze kaartjes om te wisselen. Pech, er zijn geen gereserveerde plaatsen meer mogelijk op de vroegere trein. Dan wagen we het er maar op om een niet gereserveerde plaats te pakken te krijgen. Na het ontbijt gaan we goed op tijd naar het perron om aan te schuiven in het rijtje van één van de rijtuigen met niet-gereserveerde plaatsen. In Japan verloopt dit namelijk redelijk ordelijk. Jammer maar helaas hebben we maar één zitplaats; gelukkig is het maar 40 minuten tot in Okayama.

In Okayama moeten we de lokale trein nemen naar de haven van Uno. Hier vertrekken de ferries naar het eiland Naoshima. Er staat weer een zalig zonnetje, dus zetten ons op een bankje op het bovendek van de ferry, zodat we een goed uitzicht hebben over de vele eilandjes. Naoshima ligt immers in de Japanse binnenzee tussen de grote eilanden Honshu (het grootste eiland, waar we de voorbije weken rondgereisd hebben) en Shikoku (met de stad Takamatsu, waar we hierna naartoe trekken).

Naoshima is niet zo heel groot. Naast het haventje Miyanoura, waar de meeste ferries toekomen, zijn er nog twee plaatsjes: het andere haventje Honmura en Tsutsuji-so, waar wij verblijven. Samen vormen ze het Benesse Art Project. Met de pendelbus komen we aan in Tsutsuji-so, vanwaar we 10 minuten verder te voet gaan langs het strand tot aan de Benesse House site. Onderweg komen we de beroemde Pompoen tegen van de Japanse kunstenaar Yayoi Kusama, het bekendste zicht van Naoshima. We gaan deze keer twee nachten in een museum slapen; Benesse House is namelijk één van de twee belangrijkste museum locaties op het eiland. De strakke moderne gebouwen zijn van de hand van architect Tadao Ando. Ze liggen verspreid in een mooie tuin vol kunstwerken (van onderandere Karel Appel en Niky De Saint Phalle). We slapen in het Park gebouw en hebben een schitterend uitzicht over de tuin en de zee. Vermits het nog betrekkelijk vroeg is wandelen we verder de heuvel op en bezoeken nog het Chichu Art Museum, met een ruimte gewijd aan de waterlelies van Monet, eentje aan James Turell en eentje aan Walter De Maria. De schitterende architectuur van Ando is er helemaal op gericht om de kunstwerken perfect tot hun recht te laten komen. Een fantastische ervaring. Op de terugweg bezoeken we ook nog het Lee Ufan museum, waar alweer de sculpturen en de architectuur perfect op elkaar afgestemd zijn. Zeer sfeervol dit bezoek.

We hebben gereserveerd vanavond in het Japanse restaurant van het Benesse museum. Heel speciaal zo eten midden tussen de kunstwerken; in het restaurant zelf hangen enkele doeken uit de Flowers reeks van Andy Warhol. Speciaal voor de hotelgasten blijft het museum open tot 23u, zodat we rustig de tijd hebben om na het diner in het museum rond te wandelen. Je vindt er werken van moderne Japanse kunstenaars en van ondermeer Wesselmann, Giacometti, Rauschenberg, David Hockney, Jannis Kounellis en Basquiat. We wandelen ook nog even tot aan de pompoen alvorens in ons bedje te kruipen.

De volgende morgen hebben we een zee van tijd om te ontbijten, want de bus naar Honmura vertrekt pas om 10.45u. We wandelen na het ontbijt nog even door het park rond het hotel om in het zonnetje van de kleurrijke werken van De Saint Phalle en Appel te genieten. Aan de andere kant van het eiland bevindt zich in Honmura het Art House project: in 6 historische huisjes in het dorpje werden kunstinstallaties ondergebracht: heel leuk om zo van de ene naar de andere te wandelen. Onderweg komen we een kunstenaar aan het werk tegen: hij laat een soort Banksy-achtige tekeningen achter op verschillende gevels, maar dan niet met verf, maar met gekleurde draad. Hij geeft ons een foldertje mee, zodat we de overige werken kunnen ontdekken. Er is ook een museum gewijd aan Tadao Ando, die een belangrijke rol heeft gespeeld in het realiseren van het Benesse Art Project.

We hebben geen zin om op de shuttle service van het hotel te wachten en wandelen daarom over het eiland terug richting Benesse House. Een mooie wandeling langs een meertje en een vijver. Onderweg bezichtigen we nog alle kunstwerken in open lucht die we nog niet zagen. Een absoluut aangenaam dagje!