Anne en Wim op reis

Eindelijk is de zon er terug! We gaan na het ontbijt meteen op pad naar de Omi-Cho markt, die zich vlakbij ons hotel bevindt. Hier wordt vooral verse vis verhandeld, maar ook andere verse producten, zoals groenten. Vandaar lopen we verder naar het geisha district. Dat is in Kanazawa uitzonderlijk goed bewaard gebleven, vermits de stad tijdens de tweede wereldoorlog gespaard is gebleven van bombardementen. Het is een gezellige buurt. We bezoeken hier ook het Shima huis, dat helemaal bewaard werd zoals in de tijd van de geisha’s. In een prachtig theesalon met zicht op één van de tuintjes drinken we een lekkere Matcha thee met een lokale zoetigheid.

Tegen dat het te druk begint te worden gaan we verder richting het kasteel en de bijhorende tuinen. Het kasteel van Kanazawa ziet er weer helemaal anders uit dan dat van Matsumoto. We genieten van de verschillende uitzichten in het omliggende park. Na de lunch volgt het hoogtepunt van Kanazawa, de Kenroku-en tuin, één van de mooiste van Japan. We hebben geluk: ook hier is er al wat herfstpracht te bewonderen. Dit hadden we nog niet verwacht in de lager gelegen gebieden.

Nadien wandelen we tot aan het museum voor hedendaagse kunst dat gedeeltelijk gratis te bezoeken is. Een belangrijke en grappige aandachtstrekker is “Het Zwembad” van Leandro Erlich: als je in het water kijkt zie je andere mensen van op de bodem naar boven kijken. Heel gek! Uiteraard is dit een trukje, want er staat slechts 10cm water in op een glazen bodem, waaronder andere mensen kunnen lopen. Ook “De Wolkenmeter” van onze eigen Jan Fabre staat boven op het dak te blinken in de zon.

We bezoeken daarna ook nog het D.T. Suzuki museum, een eerbetoon aan de persoon die zenboeddhisme introduceerde in het westen. Een zeer sfeervol complex : een gebouw met strakke lijnen binnen een mooie zentuinjes omkaderd door de prachtige herfstkleuren van het grotere park er rond.

De oude samoerai wijk is onze laatste stop van de dag, enkele pittoreske straatjes met authentieke houten huizen, waar vroeger de samoerai woonden.

Voor vanavond hebben we gereserveerd in een izakaya die gespecialiseerd is in vis en zeevruchten, want dat is nog een “must do” in Kanazawa.

In het kader van “We doen Japan in de vier seizoenen” staan we op met… sneeuw! Lichte stofsneeuw weliswaar, maar de stormachtige wind maakt er een mini sneeuwstorm van. Dan viel de regen gisteren nog wel mee!

Maar niet getreurd want we trekken vandaag de Alpen uit, eerst naar Takayama. Dat ligt al een stuk lager dan Kamikochi, dus geen sneeuw meer hier. Het blijft echter vrij koud en af en toe valt er ook nog wat regen. We besluiten ons daar niks van aan te trekken en gaan op ontdekkingstocht door het oude stadje. Er zijn nog verschillende authentieke straatjes, waar vroeger (en nu nog) verschillende sake huizen gevestigd waren. We lopen tussen de horden toeristen, maar van zodra we een beetje verder wandelen is het gelukkig veel rustiger. We warmen ons op met de lokale versie van de noedelsoep, met sobanoedels. In de namiddag bezoeken we één van de oude koopmanshuizen, het Yoshijima heritage huis, wat de typische architectuur heeft van de huizen in die tijd: Zeer strak met rijstpapieren wanden en doorkijk op kleine zentuinjes.

Daarna is het tijd om weer op de trein te stappen; eerst de Express naar Toyama en dan de shinkanzen naar Kanazawa. Het treinstation van Kanazawa heeft een indrukwekkende architectuur, zeer modern. We nemen ook terug de draad op van onze culinaire ontdekkingsreis en gaan op weg naar een typisch restaurantje. Daar aangekomen staat er een zeer lange rij te wachten om binnen te kunnen. We blijven even staan, maar er zit echt geen schot in de zaak. Via TripAdvisor komen we dan terecht bij Iwashigumi, een izakaya restaurant gespecialiseerd in sardines. Nooit gedacht dat sardines zo veelzijdig konden zijn! We kregen sashimi en sushi van (onder andere) sardines, gegrilde sardines, … Enfin, te veel om op te noemen, maar allemaal superlekker en krakend vers. Wel voor het eerst in Japan wat te veel gegeten, dus gelukkig was het nog een eindje wandelen naar het hotel.