Anne en Wim op reis

Eigenlijk stond er vandaag de fietsroute over de Kibivlakte op het programma, maar het is vannacht beginnen regenen en het zou ten vroegste ’s middags stoppen. Geen goed idee om te gaan fietsen dus. Over naar plan B dan maar. We nemen ruim onze tijd voor het ontbijt en trekken dan naar het station waar we de lokale trein naar Kurashiki nemen. Het is nog hard aan het regenen als we daar aankomen, dus besluiten we het Ohara museum te bezoeken. Een museum in het begin van de 20ste eeuw opgericht door een lokale textielmagnaat, met hulp van de Japanse artist Kojima Torajiro. De collectie bestaat grotendeels uit Westerse kunst van ondermeer El Greco, Cézanne, Monet, Picasso en Matisse. Maar er is ook een annex met Japanse kunst van het begin van de 20ste eeuw tot nu. Na de lunch begint het eindelijk op te klaren en kunnen we met het bezoek van de historische straatjes van Kurashiki beginnen. Door het oude Bikan kwartier loopt een pittoresk kanaal waarlangs vele historische woonhuizen en opslagplaatsen liggen. Het is gelukkig niet te druk, wellicht dankzij de regen van vanmorgen. We wandelen ook een beboste heuvel op waar een groot Shinto schrijn gelegen is en bovendien een 300 à 500 jaar oude wisteria staat. In de zomer als deze in bloei staat moet dit prachtig zijn, maar nu stelt dit niet veel voor.

We bezoeken ook nog een oude koopmanswoning uit 1796 van de Ohashi familie. Deze geeft een goed beeld van hoe de aristocratie indertijd leefde.

Terug in Okayama volgen we weer één van de suggesties van het hotel en gaan eten aan de overkant van het kanaal in een visrestaurant/izakaya “Hachimonji”. Alweer zijn we de enige buitenlanders en alweer verbaast men zich erover hoe we dit gevonden hebben. De kaart is zeer uitgebreid, maar in het Japans, maar ze hebben een klein kaartje met een aantal met de hand geschreven zaken, zoals sushi, sashimi en tempura. Weeral zeer lekker en het zijn bovendien ontzettend vriendelijke mensen.

Vandaag staat tuin nummer drie van de top 3 van Japanse toptuinen op het programma : die van Okayama. We nemen een trein vroeger dan voorzien in Takamatsu, zodat we vóór de middag nog een wandeling rond het kasteel van Okayama kunnen maken. Ook dit kasteel werd volledig heropgebouwd na de verwoesting tijdens de oorlog. Het is volledig zwart, zodat het ook ” ravenkasteel” wordt genoemd. we lunchen in een klein restaurantje met uitzicht op de Asahi rivier aan de ingang van de Korakuen tuin.

De tuin is weer helemaal anders dan de vorige. Deze heeft veel meer open ruimte, zodat je mooie vergezichten krijgt. Er is zelfs een kleine theeplantage en een rijstveld. We drinken een Matcha thee en genieten van het prachtige uitzicht over één van de vijvers met visserspaviljoen. Achteraf wandelen we ook nog eens rond het park, dat op een eiland in de rivier ligt. Het weer is vandaag zalig, dus dit is echt genieten!

’s Avonds pikken we een restaurantje uit de suggestielijst van het hotel. Als we binnen komen blijkt het eentalig Japans te zijn, dus vrezen we dat we niet binnen zullen mogen. Maar oef, we krijgen een plaats aan de eettoog. Een vriendelijke dame die aan het andere eind van de toog zit, vraagt hoe wij dit gevonden hebben, want dit is toch wel het beste restaurant van Okayama. En inderdaad alle gerechten zijn absoluut heerlijk. De chef zoekt voor ons met zijn smartphone alles op in het Engels en schrijft dit over op een blad papier, dat hij ons toont telkens er een nieuw gerecht wordt opgediend. Geweldig! We worden na de lekkere maaltijd uitvoerig bedankt voor onze komst en krijgen ook nog wat kadootjes mee. Een memorabele avond!