Anne en Wim op reis

Het is zover. We zijn in het huwelijksbootje gestapt!

’t Was vroeg dag vanmorgen. Zeker voor Anne die eerst bij kapper en visagiste langliep. De kapper had een mooie orchidee klaar voor de aanstaande bruid!

Het officiële gedeelte in ’t stadhuis verliep erg vlot en ’t was dan ook in een oogwenk voorbij. We waren man en vrouw!! En met trouwringen aan de vinger en een trouwboekje, een setje theelichtjes van ’t Stad en een gunstige Chinese horoscoop gingen we te voet richting Zuiderterras. Raf nam onderweg nog enkele foto’s voor we in het restaurant van een heerlijke lunch met de familie genoten. Nog wat napraten en dan voor de taart naar ’t appartement in de Begijnenstraat.

Even hadden we nog de tijd onze voeten omhoog te leggen nadat de familieleden huiswaarts keerden, maar algauw stapten we de wagen in naar ’t Noorden van ’t Stad voor onze receptie voor de vrienden. Die werd in de Ark georganiseerd. Een prachtige lokatie en schitterende catering maakten er een onvergetelijke avond van!

Moe en gelukkig kwamen we heel laat (of vroeg?) thuis. Morgen vertrekken we als meneer en mevrouw Jacobs-Pardon naar Venetië!!

Anne & Wim

Vóór we onze taxi naar de luchthaven nemen, wandelen we nog een laatste keer over de Sisowath Quay naar een leuke resto voor het ontbijt. De rit naar de luchthaven verloopt vlot, vermits de ochtendspits al achter de rug is. Aan de check-in balie kunnen ze ons wel nog geen boarding pass van Londen naar Brussel geven, dus dat wordt nog spannend. Verder verloopt alles weer vlot, zoals eigenlijk al alle transport tijdens onze drie weken in Cambodja. Van achter het vliegtuigraampje werpen we nog een laatste blik op dit mooie natte land; het was een fantastische reis!

In Hong Kong hebben we 9 uur tijd vóór we de volgende vlucht naar Londen moeten nemen. Gelukkig blijkt het mogelijk om de luchthaven te verlaten. Er werden zelfs speciale trajecten voor transitpassagiers uitgestippeld. We nemen dus de trein naar Hong Kong city, een traject van 24 minuten. Vanuit het vliegtuig hadden we al kunnen zien dat Hong Kong spectaculair gelegen is, tussen groene bergen en omringd door de zee.

De stad zelf is hypermodern. Wat een verschil met het kleine Phnom Penh! De voetgangers lopen niet over de stoep, maar hebben een eigen wandelboulevard in de hoogte. Op die manier heb je geen last van het drukke verkeer en de uitlaatgassen. Stukken van deze “lucht”-boulevards lopen door de talrijke winkelcentra met luxewinkels: Hier kan Milaan zelfs niet tegen op!

We wandelen verder richting de tram naar de “Peak” en passeren spectaculaire wolkenkrabbers, met af en toe een historisch gebouw er tussen. Aan de tram is het aanschuiven geblazen, want iedereen wil toch wel deze spectaculaire stad van bovenaf bewonderen. Het historisch trammetje kruipt steil (het lijkt wel 45°) tegen de helling naar omhoog. Jammer genoeg zijn we te laat voor de zonsondergang, maar de duizenden lichtjes van de wolkenkrabbers zijn ook echt de moeite!

Nadat we van het uitzicht genoten hebben, gaan we lekker dineren bij een echte Chinees: absoluut ons sjiekste diner van de laatste drie weken, maar ook heel lekker!

Tegen 22u zijn we terug op de luchthaven, waar we nog tot 1u40 moeten wachten voor onze internationale vlucht. We vertrekken nl. 45 min later dan voorzien, omdat we anders te vroeg in Londen zouden zijn, waar we toch niet vroeger zouden kunnen landen.

En Londen Heathrow… is natuurlijk de plaats waar het weer misloopt: men weet niet welke gate het vliegtuig zal vertrekken, en men stuurt ons van het kastje naar de muur. Het is duidelijk dat we vertraging zullen hebben, maar… waarom wordt dit dan niet aangekondigd?!? 1u later dan gepland zijn we uiteindelijk onderweg naar Brussel. Tijd dus om na te denken over onze volgende reisbestemming! (Maar misschien toch een bestemming kiezen, zodat we niet via Londen Heathrow moeten 😉 )

We hebben besloten om vanuit Kep pas de bus van 12u30 terug naar Phnom Penh te nemen. Onze laatste voormiddag genieten we dus nogmaals in onze hangmat van de rust in Kep.

In Phnom Penh nemen we terug onze intrek in het Cozyna hotel. Gelukkig hebben we aan het begin van onze reis gereserveerd, want het is duidelijk al een stuk drukker dan toen we aankwamen drie weken geleden.

Het begint weer te regenen als we ’s avonds uit eten gaan; is dit om de terugkeer naar België wat minder pijnlijk te maken? 😉
We besluiten om nog eens naar Frizz te gaan; niet ver en lekkere Khmer keuken. Onze laatste fles Ankor bier (“Big bottle, two glasses”) smaakt!

Na de vermoeiende uitstap naar Bokor, nemen we de volgende morgen de bus naar Kep, aan de Golf Van Thailand. We hebben een kamer gereserveerd in Vanna Bungalows, een paradijsje in hillside Kep. Onze kamer is eigenlijk een houten bungalow met een groot terras met hangmatten, dat uitkijkt over de zee en de eilandjes in de buurt. Net na onze aankomst begint het te regenen. Dan maar optimaal genoten van onze fantastische accommodatie en met een boek in onze hangmatten gekropen.

Na de middag stopt het met regenen, dus wij op verkenning naar Kep. Eigenlijk is er niet echt een centrum daar; Kep bestaat uit de skeletten van verlaten Franse koloniale villa’s, enkele hotelletjes en restaurantjes, een wandelboulevard langs de zee, een (kort) strand, twee buitenverblijven van Koning Sihanouk, een zoetwaterzwembad en een pier voor de boten naar Rabbit Island.

Het is nog altijd redelijk warm, dus alvorens terug te keren naar ons hotel, besluiten we nog een fris pintje te gaan drinken op een terras met uitzicht op zee. Een Iers koppel dat bij ons in de pickup naar Bokor zat, komt er ook binnen: Cambodja is toch klein!!

Van in onze luie terraszetel zien we een nieuw onweer aankomen en wat later begint het weer te gieten; in een mum van tijd staat de straat blank. We delen dan maar een tuktuk met onze Ierse vrienden, terug naar het hotel. ’s Avonds genieten we van een lekkere amok (wat ons betreft één van de beste tijdens deze reis) en garnalen met verse Kampot peper in het restaurantje van het hotel.

De volgende dag zijn alle wolken verdwenen; een prachtig weertje voor onze boottrip naar Rabbit Island. Om 9u stipt komt de motodup, waarbij we deze uitstap geregeld hebben ons oppikken aan ons hotel. Rabbit Island is een eiland voor de kust, met een paradijselijk palmenstrand. Bovendien is het bekend voor de krabbenvangst. Over de lengte van het strand zijn er verschillende stalletjes die verse krab en andere lekkernijen uit de zee verkopen. Aan elk stalletje zijn er ook hangmatten en bamboeplatformen, waar je lekker kan luieren. Na een verfrissende duik in de zee, nemen we plaats aan één van de tafeltjes voor een bord overheerlijke krab, recht uit de zee (de krabben worden bewaard in bamboemanden in de zee ter hoogte van het stalletje. We hebben tijd, dus we doen er anderhalf uur over om onze drie krabben/pp op te smullen.

Tegen 16u30 vertrekt ons bootje terug naar het vasteland. ’s Avonds schitteren miljoenen sterretjes boven ons hoofd…

Via de guesthouse hebben we een dagtrip naar Bokor Hill Station geboekt: de ruïnes van een aantal gebouwen uit de tijd dat Cambodja een Franse kolonie was, bovenop een berg, midden in een natuurreservaat. De weg er naar toe is… weg! Gedurende twee uur hobbelen en schokken achterop een pick-up met houten bankjes… Bovendien heeft het ’s nacht geregend en hangen de heuvels rond Kampot in de wolken.

Maar wonder boven wonder beginnen de wolken als we boven komen te wijken; dit geeft deze plaats met ruïnes van oude gebouwen bedekt met een laagje oranje mos wel iets mysterieus. Eerst bezoeken we het oude verblijf van de koning en daarna gaat het verder naar boven waar nog een oud kerkje staat en de ruïnes van een “Grand Hotel”. Vooral dit laatste is erg indrukwekkend; je kan er door de zalen en gangen dwalen en je proberen de grandeur van weleer voor te stellen, of hoe de Rode Khmer en het Vietnamese leger hier destijds een verwoede strijd leverden van gebouw naar gebouw. Na de oorlog werd het hill station verlaten, waardoor het er bij ligt zoals nu.

Vanaf het terras van het hotel heb je een prachtig uitzicht (tussen de wolken) over de Golf Van Thailand en het plaatsje Kep. Maar vooral indrukwekkend zijn de opstijgende geluiden uit de jungle onder ons (hier zitten nog tijgers, maar die lieten zich niet horen 😉 )
Aan het hotel kregen we een lekkere lunch: een groentencurry met rijst en achteraf banaantjes.

Na het bezoek aan het hill station moeten we terug de pickups op richting de nabijgelegen watervallen. Onderweg verliest onze pickup z’n uitlaat; wat een stank! Ook de deur van het vehicle heeft zijn beste tijd gehad en moet worden dichtgehouden met een touw. Maar onze pick-up is wel de snelste: met een rotvaart vliegt hij (waar mogelijk) het hobbelpad af. Mountainbikers en moto’s die we onderweg tegenkomen toetert hij zowat van de weg af!

Om de dag af te sluiten is er nog een boottochtje voorzien op de rivier tot in Phnom Penh; jammer genoeg is het al te donker om veel te zien, behalve dan de lichtjes van honderden vuurvliegjes.

In het hotel gekomen zij we volledig geradbraakt en totaal uitgeput. We eten dan maar in de resto van het hotel, want we hebben echt geen fut meer om naar de rivier te lopen. Het restaurant zit echter vol, maar het vriendelijke personeel sleept voor ons speciaal een tafeltje naar buiten, zodat we toch ter plaatse kunnen eten, en ’t smaakte!