Anne en Wim op reis

Na een lange bus reis komen we aan in Chachapoyas in de provincie Amazonas. Het is hier warmer dan aan de kust en het zonnetje is ook weer van de partij. Om half 9 komen ze ons aan ons hotel Villa de Paris oppikken voor onze eerste tour naar de archeologische site van Kuelap. We rijden door een schitterend groen berglandschap. De site ligt boven op een plateau omgeven door nevelwoud. Sommigen noemen dit het Machu Picchu van het noorden. Voor we op de site komen dienen we nog 2,5km te klimmen, maar het is zeker de moeite waard: de site is indrukwekkend. Het is al ruim na 15u als we aan het lunchadresje zijn : lekkere verse forel. Terug in Chachapoyas maken we nog een wandeling door het centrum met mooie witte koloniale huisjes.

Onze tweede dag in Chachapoyas staat de Gocta waterval op het programma : de vijfde hoogste ter wereld. Er staat een stralend zonnetje als we de tocht aanvatten en het is dan ook erg warm. Het is een tamelijk zware wandeling van 2,5u, maar het doel is dan ook de moeite. Op de terugweg begint het stilletjes te regenen en na een tijdje zijn we allemaal doornat. De warme soep op ons lunchadresje doet veel deugd. Tegen de tijd dat we terug in Chachapoyas zijn is de zon terug, zodat we onze kleren en schoenen kunnen laten drogen. Vanavond om 19.30u gaan we terug de nachtbus op richting Chiclayo, waar we het vliegtuig nemen naar Cusco. Onze verkenning van het noorden zit er dus bijna op.

’s Morgens krijgen we te horen dat de tourcompany onze tour naar Huaca el Brujo heeft gecancelled. Maar het ziet er naar uit dat vandaag een stralende dag wordt, dus we besluiten het rustig aan te doen en te beginnen met een uitgebreid ontbijt. Vanop het terrasje van Otra Cosa zien we de pelikanen in rijtjes over de golven scheren.
Na het ontbijt wandelen we langs het strand en slaan het leven in Huanchaco gade : beginnende surfers langs de ene kant van de pier en gevorderen langs de andere kant waar de golven hoger zijn. Vissers repareren hun netten en wat verderop speelt een Caribisch orkestje vrolijke salsamuziek. Ondertussen schuiven de inwoners van Huanchaco aan voor een gratis kapbeurt op kosten van de gemeente : een verkiezingsstunt die ze bij ons nog niet ontdekt hebben? 😉
We lezen wat in de hangmatten in de tuin van hostal Amelia en tegen de middag trekken we naar het dakterras van Big Ben, het sjiekste seafood restaurant van Huanchaco. Superverse vis, met een lekker glaasje wijn erbij en het schitterende uitzicht over de oceaan; onze laatste dag hier is geslaagd!
Om 16.45u stappen we dan op de bus naar Chachapoyas voor een 12 uur durende rit.

Vandaag nemen we de lokale bus naar het centrum van Trujillo : op zich al een hele belevenis. De busbegeleider probeert continu reizigers langs de kant van de weg te ronselen en moet onderweg langs een prikklok voor controle of en hoeveel vertraging ze hebben.
Aangekomen in Trujillo maken we een mooie wandeling door het koloniale centrum en bezoeken verschillende gerestaureerde herenhuizen. Het stadscentrum is prachtig gerestaureerd en is dan ook Unesco werelderfgoed.
’s Middags lunchen we in een restaurant (Demarco) dat een gevestigde waarde is in de stad en we worden door een oudere ober bediend, die blijkbaar mee is verouderd met het etablissement. Maar de vissoep met langostines smaakt lekker.
Met een overvolle bus gaat het daarna naar de site Chan Chan van de Chimú cultuur. Deze situeert zich tussen de Moche en de Inka’s. De site bestaat uit 10 gigantische adobe citadellen, waarvan er één gerestaureerd en te bezoeken is. Het speciale hier is de omvang en de vele figuren die als patroon in de adobe werden uitgehouwen.
We nemen de taxi terug naar Huanchaco en genieten nog van een Pisco Sour aan de Malecon met zicht op het strand en de golven. Zou nu morgen eindelijk de zon eens door de wolken breken?

Na een uitgebreid ontbijt met vers sap, een gigantische yoghurt met vers fruit en pannekoeken bij Otra Cosa, komt de taxi ons oppikken om naar de Huaca de la Luna te gaan.
Deze site van de Moche cultuur bevindt zich aan de andere kant van Trujillo. We bezoeken eerst het moderne museum met een prachtige collectie van stukken die gevonden werden in de site. Daarna gaan we op weg naar de Huaca de la Luna; een gigantische piramide waar de Moche hun rituelen uitoefenden. Op de muren zijn nog prachtige kleurrijke reliëfs te bewonderen van deze rijke cultuur. We krijgen een interressante uitleg van de verplichte gids. Achteraf willen we een taxi nemen terug naar Huanchaco, maar er staat er geen. Dan maar met het combi busje (een soort collectief vervoer) naar het centrum van Trujillo. Vermits we de site nogal op ons gemak bezocht hebben komen we hier pas om 14.30u aan. We nemen een late lekkere sandwichlunch bij Casona Deza in één van de schitterend gerestaureerde koloniale huizen en besluiten om de volgende dag terug te komen om de rest van de stad te bezoeken. De meeste monumenten sluiten nl. om 15u.
’s Avonds willen we lekker gaan eten in het sjiekste restaurant van Huanchaco, maar dan komen we er achter dat ’s avonds bijna alles gesloten is. Dan maar het eerste het beste restaurant dat toch open is genomen. We besluiten echter om de volgende avond toch maar weer bij Otra Cosa te gaan; veiliger voor de darmen… 😉

De nachtbus davert de Andes af richting noordkust en al rond 5u ’s morgens staan we in Trujillo na een korte maar toch redelijk comfortabele nachtrust in onze plaatsen van semi cama klasse. Een taxi voert ons naar Huanchaco, het vissersdorp naast de stad. Paul, een Nederlander die samen met z’n vriendin Renée de Casa Amilia runt, komt uit z’n bed om ons binnen te laten. Onze kamer voor de volgende dagen zal pas om 11u klaar zijn, dus rusten we nog wat in de zeteltjes aan de receptie en gaan we langs de kustweg op zoek naar een ontbijtplaatsje van zodra het licht is.
We brengen de hele dag in Huanchaco door, en tegen de avond hebben we het ongeveer allemaal gezien: de vissers die op de oceaan uitvaren in hun typische rieten bootjes, de surfers die de golven wat later inpalmen, het op één na oudste kerkje van Peru en het aanpalende kerkhof, en de rietveldjes naast het dorp waar de vissers het materiaal voor hun bootjes kweken. Tussendoor eten we een gigalekkere Ceviche (in pikant limoensap gemarineerde rauwe vis en zeevruchten) met een glaasje Pisco Sour. Aan te bevelen adresje daar bij El Caribe!!